Πόσο μας αγαπάς??

Αδελφοί Χριστιανοί!!

Το πρόσωπο που σημάδεψε με την παρουσία,τις μεσιτείες και την αγάπη της το ανθρώπινο γένος,δεν είναι άλλο από την Υπεραγία Θεοτόκο,την μητέρα του Υιού του Θεού. Η συγκατάβαση της στο Θείο κάλεσμα έδωσε την δυνατότητα στον άνθρωπο να φτάσει τον Θεό και να αποκτήσει την αιωνιότητα. Είναι αυτήν που δέχτηκε να κυοφορήσει τον ίδιο τον Λόγο του Θεού,να θυσιάσει την ίδια της την ζωή για να σώσει και αγιάσει τον άνθρωπο της αμαρτίας από τα δεσμά του διαβόλου.

 

Η Παναγία, για εμάς τους Ορθοδόξους, είναι η Μητέρα η στοργική,αυτήν που αφουγκράζεται τον πόνο,τις ανησυχίες και τα βάσανά μας. Αυτήν που μεσιτεύει κάθε στιγμή στον Θρόνο του Υιού Της για να σώσει τα παιδιά Της!! Και όλα αυτά πραγματώνονται με το αίσθημα της υπερβολικής αγάπης που τρέφει για εμάς. Δεν είναι υπερβολή να ομολογήσουμε, ότι η Παναγία, μας αγάπα τόσο πολύ όσο δεν μας αγαπά κανείς άνθρωπος στον κόσμο αυτό και πρέπει να το πιστέψουμε γιατί κάθε μέρα στην αθλία ζωή μας προβάλλεται το Φωτεινό Πρόσωπό Της και ακτινοβολεί η αγάπη Της σε ολόκληρη την οικουμένη.
 Αλήθεια? Πόσο μας αγαπάς Παναγιά μου? Πόσα βάσανα σηκώνεις στους ώμους σου από εμάς? Πόση πίκρα παίρνεις από αυτούς που σε βρίζουν,σε χλευάζουν και θέλουν να σε ξεριζώσουν από τις ψυχές μας, στον βωμό μιάς σύγχρονης κοινωνίας ανθρώπων χωρίς Θεό,χωρίς πίστη,χωρίς Ζωή?
Πόσα δέχεσαι και δεν αντιδράς? Παρά μόνο κοιτάς! Μας κοιτάς με την μοναδική σου ηρεμία,με τα μάτια αυτά που ξεχειλίζουν από αγάπη και πόνο,τον πόνο της ΜΑΝΑΣ!!
 Το αποκορύφωμα της αγάπης Σου δεν έφτασε μέχρι τον θάνατό Σου,ήθελες να συνεχίσεις  να αγαπάς ακατάπαυστα όλους μας.....ποιος μπορεί να το κάνει αυτό? Κανείς!! Κανείς!!
 Ο Αύγουστος είναι ο μήνας της Παναγίας, τις ημέρες αυτές προσερχόμαστε στις Εκκλησιές μας και ψάλλουμε με ύμνους και ωδές πνευματικές τις υπέροχες Παρακλήσεις Της τιμώντας την σεβασμία κοίμηση και την μετάσταση Της στους ουρανούς και συνάμα την παρακαλούμε να μην μας εγκαταλείψει ποτέ, να μην πάψει ποτέ να δέεται για εμάς,όσο αμαρτωλοί και αν είμαστε στον Υιό της και Θεό μας. Είναι οι ημέρες αυτές που με νηστεία,εγκράτεια και προσευχή πολύ, μπορούμε να αποδείξουμε, το πόσο πολύ την αγαπούμε και την ευχαριστούμε από καρδιάς γιατί βρίσκεται μαζί μας γιατί μας αγαπά αληθινά,όμορφα,στοργικά.
  Ολοκληρώνοντας αυτά τα λίγα στο σεβάσμιο πρόσωπό της, μας έρχονται στο νου τα λόγια αυτά: Άλλοι σε κράζουν έλεος, ελπίδα ο θλιμμένος,παρηγορία ο φτωχός, νερό ο διψασμένος, Βασίλισσα της Εκκλησιάς σε κράζει η καμπάνα, μα η καρδιά μου Δέσποινα αυτή σε κράζει ΜΑΝΑ!!!
     Με το καλό η νηστεία.        Καλό Δεκαπενταύγουστο...
           Η Παναγιά Βοήθειά μας
                                                                        π.Ιωάννης