Η Αγρυπνία θα ξεκινήσεις στις 9 το βράδυ,με τον Εσπερινό και την Αρτοκλασία και εν συνεχεία τον Όρθρο και την Θεία Λειτουργία με το Ύψωμα τής Αγίας.
Κατά την διάρκεια της Αγρυπνίας ,θα εκτεθεί προς προσκύνηση, τεμάχιο Ιερού Λειψάνου της Αγίας,προς ευλογία και αγιασμό των πιστών.
ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2025.
ΌΡΘΡΟΣ 7:30 ΤΟ ΠΡΩΙ ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ 5:00 ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ
****************************************************************************
Σάββατο 1 Φεβρουαρίου. Όρθρος,Θ.Λειτουργία και Αγιασμός 7:30 το πρωί.
Κυριακή 2 Φεβρουαρίου. ΥΠΑΠΑΝΤΗ 7:30 Ορθρος και Θ. Λειτουργία
Σάββατο 8 Φεβρουαρίου. Όρθρος και Θεία Λειτουργία 7:30 το πρωί.
Κυριακή 9 Φεβρουαρίου, ΤΕΛΩΝΟΥ ΚΑΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ -ΑΡΧΗ ΤΡΙΩΔΙΟΥ 7:30 το πρωί, Όρθρος και Θεία Λειτουργία.
Σάββατο 15 Φεβρουαρίου.Όρθρος και Θεία Λειτουργία 7:30 το πρωί.
6:00 το απόγευμα,Ομιλία στα πλαίσια της Σχολής Γονέων.
Κυριακή 16 Φεβρουαρίου, 7:30 το πρωί, Όρθρος και Θεία Λειτουργία.
ΙΕΡΑ ΑΓΡΥΠΝΙΑ ΑΓΙΑΣ ΦΙΛΟΘΕΗΣ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΙΑΣ.
Τρίτη 18 Φεβρουαρίου, 9:00 το βράδυ
Σάββατο 22 Φεβρουαρίου ΨΥΧΟΣΑΒΒΑΤΟ , ΟΜΑΔΙΚΟ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ ΕΝΟΡΙΑΣ 7:30 το πρωί, Όρθρος και Θεία Λειτουργία.
ΤΡΙΣΑΓΙΑ ΣΤΑ ΜΝΗΜΑΤΑ 2:30-4:30
Κυριακή 23 Φεβρουαρίου ΑΠΟΚΡΕΩ 7:30 το πρωί, Όρθρος και Θεία Λειτουργία.
ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ ΣΤΟ ΠΑΡΕΚΚΛΗΣΙΟ ΤΟΥ ΑΓ.ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ
Δευτέρα 24 Φεβρουαρίου, Α΄κ.Β΄ευρεσις Κεφαλής Τιμίου Προδρόμου , 7:30 το πρωί, Όρθρος και Θεία Λειτουργία.
Πέμπτη 27 Φεβρουαρίου, Εφραίμ Κατουνακιώτου. 7:30 το πρωί, Όρθρος και Θεία Λειτουργία.
Ο Ιερός Ναός μας πραγματοποιεί πνευματική εκδήλωση και κοπή πίτας την Κυριακή 12 Ιανουαρίου 2025, στις 6.00 μ.μ., στα πλαίσια της Σχολής Γονέων του Ιερού Ναού.
Στην εκδήλωση θα μιλήσει ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Λαρίσης και Τυρνάβου κ. Ιερώνυμος με θέμα “Ψήγματα Ζωής Αιωνίου” και στη συνεχεία θα ευλογήσει την Αγιοβασιλόπιτα της Ενορίας μας.
Menu
ΜΗΝΥΜΑ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΣ
Πρός
Τόν Ἱερό Κλῆρο καί τόν
Εὐσεβῆ Λαό τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως.
Ἀγαπητοί μου,
Καινούργιος χρόνος ξημέρωσε κι ἐμεῖς πιστοί στήν εὐλάβεια τῶν πατέρων μας, τόν ξεκινᾶμε μέ ἐκκλησιασμό ἀποζητῶντας τήν εὐλογία τοῦ Ἁγίου Θεοῦ, τόν ἄνωθεν φωτισμό καί τή θεία ἐνίσχυση γιά ὅσα πρόκειται νά προσπαθήσουμε καί φέτος. Μήν ξεχνᾶμε πώς ἀπό τούς προπάτορές μας παραλάβαμε τή φράση: «πρῶτα ὁ Θεός», γιατί ἡ πατρῶα εὐσέβεια, ἡ ἐμπειρία ζωῆς αἰώνων, ἀνέδειξε ὅτι πολλές φορές οἱ προσπάθειες τοῦ ἀνθρώπου μπορεῖ νά ἀποβοῦν μάταιες ἄν δέν ἐπευλογήσει ὁ Θεός. Ἡ ἀρχαία παροιμία «εἰς ἀέρα δέρει» αὐτήν ἀκριβῶς τή χαμένη καί ἀναποτελεσματική προσπάθεια ἀναδεικνύει ὅταν ὁ ἄνθρωπος δέν πορεύεται μέ σύνεση, μέ ἀρχές, μέ ἦθος.
Κι ἐμεῖς στήν ἀρχή τῆς νέας χρονιᾶς, ἔχοντας λάβει περισσότερες ἤ λιγότερες ἀποφάσεις, ἔχοντας κάνει φανερές ἤ κρυφές εὐχές, ἔχοντας μύχιες ἤ ἐκφρασμένες προσδοκίες, αἰσιοδοξοῦμε γιά τά καλύτερα. Βοηθᾶ σε αὐτό καί τό γεγονός ὅτι ἡ χρονιά πού πέρασε, ἦταν ἡ πρώτη ἐδῶ καί καιρό χρονιά πού σχετικά δέν εἴχαμε κάποιον μεγάλο πειρασμό, κάποια θλιβερή δοκιμασία, χωρίς αὐτό νά σημαίνει ὅτι ξεχάσαμε τά ὅσα μᾶς σημάδεψαν τά προηγούμενα χρόνια καί μάλιστα, τήν πανδημία, τό δυστύχημα τῶν Τεμπῶν, τίς πλημμύρες! Καί μέ τήν ἐμπειρία ὅλων αὐτῶν πορευόμαστε! Καί στήν προοπτική τοῦ νά διορθώσουμε λάθη, καταστάσεις, νοοτροπίες, ὥστε νά μήν ξαναζήσουμε τή θλίψη πού ὅλα αὐτά προξένησαν, ἀγωνιζόμαστε νά κάνουμε τόν τόπο μας καλύτερο ἀπό πρίν, πλέον ἀσφαλῆ, τέτοιον πού νά ἀξίζει στά παιδιά μας. Ἀγωνιζόμαστε κι ἄς μήν ἔχουν ἐκλείψει οἱ ἀντιξοότητες, κι ἄς μᾶς ἔχουν ξεχάσει κάποιοι, κι ἄς προσπαθοῦμε μόνοι, μέ τήν αἰσιοδοξία ὅτι ὁ Θεός κι οἱ ἄνθρωποι αὐτοῦ τοῦ τόπου θά γυρίσουν τήν κατάσταση…
Εἶναι χρήσιμο νά θυμηθοῦμε σήμερα ἕνα περιστατικό πού συνέβη ἀφοῦ ὁ Κύριος ἔκανε τό θαῦμα τοῦ πολλαπλασιασμοῦ τῶν πέντε ἄρτων καί τῶν δύο ἰχθύων. Ἔβαλε τούς μαθητές του σέ πλοῖο γιά νά περάσουν στήν ἀπέναντι ὄχθη τῆς λίμνης, μέχρι νά προπέμψει τόν κόσμο. Καί ἐνῶ τό πλοῖο ἔπλεε, τή νύκτα σηκώθηκε ἰσχυρός ἄνεμος καί προκάλεσε μεγάλη φουρτούνα. Μέσα δέ στήν ἀντάρα τῆς φουρτούνας, εἶδαν οἱ μαθητές τόν Χριστό νά πορεύεται πρός τό πλοῖο περπατῶντας στή θάλασσα. Καί τότε συμβαίνει τό γνωστό ἐπεισόδιο μέ τόν Πέτρο, ὁ ὁποῖος βλέποντας τόν Χριστό νά περπατᾶ ἐπάνω στή θάλασσα, ἤθελε νά κάνει τό ἴδιο. «ἀποκριθεὶς δὲ αὐτῷ ὁ Πέτρος εἶπε· Κύριε, εἰ σὺ εἶ, κέλευσόν με πρός σε ἐλθεῖν ἐπὶ τὰ ὕδατα. ὁ δὲ εἶπεν, ἐλθέ. καὶ καταβὰς ἀπὸ τοῦ πλοίου ὁ Πέτρος περιεπάτησεν ἐπὶ τὰ ὕδατα ἐλθεῖν πρὸς τὸν Ἰησοῦν. βλέπων δὲ τὸν ἄνεμον ἰσχυρὸν ἐφοβήθη, καὶ ἀρξάμενος καταποντίζεσθαι ἔκραξε λέγων· Κύριε, σῶσόν με. εὐθέως δὲ ὁ Ἰησοῦς ἐκτείνας τὴν χεῖρα ἐπελάβετο αὐτοῦ καὶ λέγει αὐτῷ· ὀλιγόπιστε! εἰς τί ἐδίστασας;» (Ματθ. ιδ´, 28-31). Δηλαδή, ὅσο ὁ Πέτρος εἶχε τά μάτια του στόν Χριστό, ὅσο εἶχε τήν ἀκράδαντη Πίστη καί ἕνωση μέ τόν Χριστό, ὅσο ἐξαρτιόταν ἀπό Αὐτόν, μποροῦσε καί περπατοῦσε καί αὐτός πάνω στά κύμματα. Μόλις ἀπέσυρε τό βλέμμα του ἀπό τόν Χριστό καί ἐστίασε στόν κίνδυνο τῆς φουρτούνας, τῶν κυμμάτων, τοῦ ἀέρα, μόλις ὀλιγώρησε, μόλις ἀφαίρεσε τήν ἐμπιστοσύνη του ἀπό τόν Χριστό, ἄρχισε νά καταποντίζεται. Καί ἐπανέρχεται μόνον ἀφοῦ ἐπανεξαρτηθεῖ ὁλόκληρος ἀπό τόν Χριστό, ὁπότε τό χέρι τοῦ Χριστοῦ ἀπλώνεται καί τόν πιάνει σώζοντας καί μαλώνοντάς τον.
Ὅσο πορευόμαστε μέ τό νοῦ μας στίς δυσκολίες τῆς ζωῆς, ὅσο μελετᾶμε τίς ἀντιξοότητες, ὅσο τρομάζουμε μέ τά προβλήματα, τόσο περισσότερο καί θά παραλύουμε, θά μελαγχολοῦμε καί θά ἀδυνατοῦμε νά φέρουμε ἀποτελέσματα. Μονο μέ τό βλέμμα στραμμένο στοῦ Χριστοῦ τή μορφή μποροῦμε καί ἀντλοῦμε θάρρος, δύναμη κι ἐλπίδα γιά νά τά βγάλουμε πέρα μέ ἐπιτυχία. Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος λέει τό εξῆς σημαντικό: «παλαίστρα ὁ παρὼν βίος ἐστί, γυμνάσιον καὶ ἀγών, χωνευτήριον, βαφεῖον ἀρε τῆς» (Ἰω. Χρυσοστόμου, «πρὸς τοὺς σκανδαλισθέντας», P.G. 52, 522). Δηλαδή ἡ ζωή αὐτή εἶναι μιά παλαίστρα μέσα στήν ὁποία ἀγωνιζόμαστε καθημερινά, εἶναι ἕνα γυμναστήριο ὅπου δίνουμε τόν ἀγῶνα μας, εἶναι ἕνα καμίνι μέ ὑψηλές θερμοκρασίες πού μπορεῖ καί νά μᾶς κάψει, εἶναι ἕνα βαφεῖο ὅπου ἄν θέλουμε μποροῦμε νά χαρακτηριστοῦμε ἀπό τήν ἄριστη ποιότητα τῆς ἀρετῆς. Κι ἀλλοῦ ὁ ἴδιος Ἅγιος λέει: «οὐκ ἔστι παίγνιον ὁ βίος» (Ἰω. Χρυσοστόμου, Εἰς Ματθαῖον ὁμιλία ΚΓ´, P.G. 57, 318), δηλαδή δέν εἶναι παιχνιδάκι ἡ ζωή.
Στήν ἀρχή τοῦ νέου ἔτους ἡ Ἐκκλησία λέει ἀλήθειες. Δέν ἐπιθυμεῖ νά δημιουργήσει ψευδαισθήσεις. Δέν κινεῖται μέ ἐπιπολαιότητα, οὔτε ἀνθρωπαρέσκεια. Μᾶς ξεκαθαρίζει πώς ἡ ζωή εἶναι ἀγώνας καί πώς τόν νέο χρόνο ἔτσι πρέπει νά τόν ἀντιμετωπίσουμε, μέ σοβαρότητα, μέ ἐπίγνωση τοῦ δώρου τοῦ χρόνου καί μέ τή μαχητική ἀποφασιστικότητα αὐτοῦ πού ἐλπίζει στόν Θεό. Ἄς ἐξαρτηθοῦμε λοιπόν ἀπό Αὐτόν πού ξέρει νά εἶναι Πατέρας, πού νοιάζεται τό πλάσμα Του, πού «θέλει πάντας ἀνθρώπους σωθῆναι καὶ εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν» (Α´ Τιμ. β´, 4).
Καλή καί εὐλογημένη χρονιά!
Μέ πατρικές εὐχές.
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
†Ὁ Λαρίσης καί Τυρνάβου Ἱερώνυμος
ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2025.
ΌΡΘΡΟΣ 7:30 ΤΟ ΠΡΩΙ ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ 5:00 ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ
**************************************
Τετάρτη 1 Ιανουαρίου. 7:30: Ορθρος, Θ. Λειτουργία Μ.Βασιλείου και Δοξολογία για το Νέο έτος
Παρασκευή 3 Ιανουαρίου.5:00 το απόγευμα. Εσπερινός και οι Μ.Ωρες των Θεοφανείων.
Σάββατο 4 Ιανουαρίου. Όρθρος και Θεία Λειτουργία 7:30 το πρωί.
Κυριακή 5 Ιανουαρίου. 7:30: Ορθρος, Θ. Λειτουργία και ο Μ.Αγιασμός.
Δευτέρα 6 Ιανουαρίου ,Άγια Θεοφάνεια. 7:30 το πρωί Όρθρος,Θεία Λειτουργία Μ.Βασιλείου και ο Μ.Αγιασμός .
Τρίτη 7 Ιανουαρίου, Τιμίου Προδρόμου, 7:30 το πρωί, Όρθρος και Θεία Λειτουργία.
Σάββατο 11 Ιανουαρίου. Όρθρος και Θεία Λειτουργία 7:30 το πρωί.
Κυριακή 12 Ιανουαρίου, 7:30 το πρωί, Όρθρος και Θεία Λειτουργία.
Το απόγευμα στις 5:30 Ομιλία Σχολής Γονέων και κοπή Βασιλόπιτας Ενορίας.
Τετάρτη 15 Ιανουαρίου. Όρθρος και Θεία Λειτουργία 7:30 το πρωί.
Παρασκευή 17 Ιανουαρίου. Αγ. Αντωνίου και Γεωργίου Ιωαννίνων. Όρθρος και Θεία Λειτουργία 7:30 το πρωί.
Σάββατο 18 Ιανουαρίου.Αγίου Αθανασίου Όρθρος και Θεία Λειτουργία 7:30 το πρωί.
Κυριακή 19 Ιανουαρίου, 7:30 το πρωί, Όρθρος και Θεία Λειτουργία.
Δευτέρα 20 Ιανουαρίου, Αγίου Ευθυμίου, 7:30 το πρωί, Όρθρος και Θεία Λειτουργία.
Σάββατο 25 Ιανουαρίου, Αγ. Γρηγορίου του Θεολόγου, 7:30 το πρωί, Όρθρος και Θεία Λειτουργία.
Κυριακή 26 Ιανουαρίου, 7:30 το πρωί, Όρθρος και Θεία Λειτουργία.
Δευτέρα 27 Ιανουαρίου, Αγ. Ιωάννου του Χρυσοστόμου, 7:30 το πρωί, Όρθρος και Θεία Λειτουργία.
Πέμπτη 30 Ιανουαρίου , Τριών Ιεραρχών. 7:30 το πρωί, Όρθρος και Θεία Λειτουργία.
ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ ΣΤΟ ΠΑΡΕΚΚΛΗΣΙΟ ΤΟΥ ΑΓ.ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ
Menu
Λάρισα, Χριστούγεννα 2024
ΜΗΝΥΜΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ
Πρός
Τόν Ἱερό Κλῆρο καί τόν
Εὐσεβῆ Λαό τῆς καθ᾽ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως
Ἀγαπητοί μου,
Χριστούγεννα σήμερα, κι ἐμεῖς γιορτάζοντας μέσα στούς Ναούς μας τό κοσμοσωτήριο γεγονός ἀκοῦμε τή διαβεβαίωση: «δι᾽ ἡμᾶς γὰρ ἐγεννήθη παιδίον νέον ὁ πρὸ αἰώνων Θεός». Γιά μᾶς, γιά χάρη μας, γιά τό χατίρι μας γεννήθηκε ἕνα καινούργιο βρέφος πού εἶναι συνάμα καί ὁ προαιώνιος Θεός. Ἱστορικά νέος, χρονικά προαιώνιος πρίν τή δημιουργία τοῦ κόσμου καί τοῦ χρόνου. Γνωρίζει χρονική ἀρχή ὁ χρονικά ἄναρχος! Ὁ ἄπειρος Θεός περιορίζεται σέ ἀνθρώπινη σάρκα! Ὁ Παντοδύναμος ἐμφανίζεται ὡς ἀδύναμος! Κι ὅλα αὐτά γιά ἐμᾶς!
Γιατί ὅλα αὐτά; Γιατί δυστυχῶς ὁ ἄνθρωπος πῆρε τήν ἀπόφαση νά ἁμαρτήσει! Ἀλλά εὐτυχῶς κι ὁ Θεός πῆρε τήν ἀπόφαση νά τόν σώσει! Γι᾽ αὐτό καί γίνεται ἄνθρωπος, γι᾽ αὐτό καί μᾶς πλησιάζει, γι᾽ αὐτό καί μᾶς συναναστρέφεται, γι᾽ αὐτό καί μᾶς κηρύττει ἀποκαλύπτοντας τήν Ἀλήθεια πού σώζει, γι᾽ αὐτό καί κάνει θαύματα, γιά νά δείξει ὅτι δέν ἀντέχει νά βλέπει τό πλᾶσμα Του νά βασανίζεται κι ἄς εὐθύνεται γιά τόν πόνο καί τόν θάνατο πού κυριαρχοῦν στή γῆ. Καί μέ ὅλα αὐτά ὁ Θεός μᾶς ἀπέδειξε τήν ἀγάπη Του, ἰδίως μέ τή Σταυρική Του θυσία καί τήν ἀπόφαση νά πεθάνει γιά ἐμᾶς! Δεῖτε στήν εἰκόνα τῆς Γεννήσεως. Ἡ φάτνη τοῦ Χριστοῦ μας, ἐνῶ θά ἔπρεπε νά ἀπεικονίζεται ὡς ξύλινη, ὅπως εἶναι οἱ φάτνες διαχρονικά, δηλαδή τό μέρος ὅπου τρῶνε τά ζῶα, ἁγιογραφεῖται μαρμάρινη, ὅπως ἀκριβῶς εἶναι ὁ Τάφος τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ! Σύμβολο τοῦ ὅτι τά Χριστούγεννα γιορτάζονται ὡς εἰσαγωγικά στή θυσία τοῦ Θεανθρώπου, ὡς ἐπίγνωση τοῦ ὅτι ὁ Χριστός ἔρχεται στή γῆ, σαρκώνεται και γίνεται ἕνας ἀπό ἐμᾶς μέ τήν ἀπόφαση νά πεθάνει, ἤ καλύτερα νά θυσιαστεῖ γιά ἐμᾶς.
Δέν μποροῦσε μόνη της ἡ ἀνθρώπινη φύση νά σωθεῖ. Ἀσθενοῦσε βαρειά! Εἶχε κυριευθεῖ ἀπό τή φορά, τόν πόνο, τόν θάνατο! Καί χρειαζόταν νά σαρκωθεῖ ὁ Θεός, νά κάνει τήν ἀνθρώπινη φύση καί δικιά Του φύση, χωρίς νά συναναμιχθεῖ τό ἀνθρώπινο καί τό Θεῖο, γιά νά γίνει αὐτή ἡ ἄρρωστη, φθαρτή καί θνητή φύση θεραπευμένη, θεωμένη, ἀθανατισμένη! Γι᾽ αὐτό καί κάθε φορά στήν ἀρχή τῆς Θείας Λειτουργίας, κάνοντας Προσκομιδή, λέμε αὐτά τά λόγια: «Σταυρωθέντος σου Χριστέ, ἀνῃρέθη ἡ τυρρανίς, ἐπατήθη ἡ δύναμις τοῦ ἐχθροῦ· οὔτε γὰρ ἄγγελος, οὐκ ἄνθρωπος, ἀλλ‘ αὐτὸς ὁ Κύριος, ἔσωσας ἡμᾶς· δόξα σοι». Δέν μᾶς ἔσωσε οὔτε Ἄγγελος, οὔτε ἄνθρωπος καί πῶς θά μποροῦσαν ἄραγε… Δέν μπορεῖ ὁ ἀδύναμος νά βοηθήσει μέ τήν ἀνύπαρκτη δύναμή του, οὔτε ὁ ἄρρωστος νά προσφέρει ὑγεία, οὔτε ὁ πονεμένος νά παρηγορήσει. Ὁ ἴδιος ὁ Κύριος μᾶς ἔσωσε!
«Καὶ ὁμολογουμένως μέγα ἐστὶ τὸ τῆς εὐσεβείας μυστήριον· Θεὸς ἐφανερώθη ἐν σαρκί (…)» (Α´ Τιμ. γ´, 16). Αὐτό προσδιορίζει ὁ Παῦλος ὡς μέγα τῆς εὐσεβείας μυστήριο, τό ὅτι ὁ Ἅγιος Θεός μᾶς φανερώθηκε φορῶντας ὁ ἴδιος σάρκα χάριν ἡμῶν! Κι αὐτό εἶναι ἡ πεμπτουσία τῆς Πίστης μας. Πίστη δέν εἶναι τό νά πιστεύει κάποιος στόν Θεό γενικά καί ἀόριστα, παραδεχόμενος ὅσα ὁ νοῦς του μπορεῖ νά φανταστεῖ. Πίστη εὐσεβείας εἶναι ἡ παραδοχή τῆς ἐνανθρώπησης τοῦ Χριστοῦ ὑπέρ τῶν ἀνθρώπων, κάτι πού ἀπό τόν Ἅγιο Θεό εἶχε προορισθεῖ νά γίνει, πραγματοποιήθηκε δέ σέ συγκεκριμένο χρόνο καί τόπο «κατά τάς Γραφάς». Ὁ Χριστός ὄντας Θεός καί Υἱός Θεοῦ, ἔχοντας ἀόρατη φύση, γίνεται ὁλοφάνερος μέ τήν ἐνανθρώπησή Του προσλαμβάνοντας πραγματική σάρκα. Καί τό θαυμαστό καί ἐκπληκτικό εἶναι ὅτι προσλαμβάνει αὐτήν τή σάρκα, ὄχι ὅταν ἦταν «καλή λίαν» πρίν τήν πτώση τῶν Πρωτοπλάστων, ἀλλά μετά, ὅταν ἡ σάρκα εἶχε διαφθαρεῖ κι ἡ ἀνθρώπινη φύση εἶχε ἐκφυλισθεῖ κι ἐκπέσει! Ὁ Θεός δέν ἀηδιάζει τή φύση μας, οὔτε μᾶς ἀποστρέφεται, ἀλλά τήν προσλαμβάνει καί τήν ἐνδύεται στήν κοιλιά τῆς Παρθένου παραμένοντας ἄμωμος καί ἀπολύτως ἀναμάρτητος.
Κι ἀπό ἐκεῖ ξεκινᾶ ὁ λυσσαλέος πόλεμος τοῦ διαβόλου ἐναντίον τοῦ Χριστοῦ καί τῆς Ἐκκλησίας Του! Ὁ διάβολος νόμιζε ὅτι τελεσίδικα θά εἶχε τόν ἄνθρωπο ἐσσαεί δικό του αἰχμάλωτο. Δέν μπόρεσε ποτέ νά ἀποδεχθεῖ τήν ἀνατροπή πού ἐπέφερε ἡ Γέννηση τοῦ Χριστοῦ, τή σωτηρία πού προσεφέρθη στούς ἀνθρώπους ἀπό τόν Χριστό. Γι᾽ αὐτό καί ἔκτοτε, ἀνά τούς αἰῶνες, βάζει τούς δικούς του ἀνθρώπους, τούς αἱρετικούς κάθε εἴδους, νά πολεμοῦν ἀκριβῶς αὐτό. Τό ὅτι ὁ Χριστός «ἐφανερώθη ἐν σαρκί», τό ὅτι εἶναι «ὁ δι᾽ ἡμᾶς τούς ἀνθρώπους καὶ διὰ τὴν ἡμετέραν σωτηρίαν κατελθὼν ἐκ τῶν οὐρανῶν καὶ σαρκωθεὶς ἐκ Πνεύματος Ἁγίου καὶ Μαρίας τῆς Παρθένου καὶ ἐνανθρωπήσας». Αὐτό πολεμοῦν ὅλοι οἱ ἐχθροί τοῦ Χριστοῦ, ἀμφισβητῶντας τό γεγονός τῆς Θεανθρωπότητας, τῆς ἕνωσης τῆς θείας καί ἀνθρώπινης φύσης στό ἕνα πρόσωπο τοῦ Λόγου τοῦ Θεοῦ, τοῦ μοναδικοῦ στήν ἱστορία Μυστηρίου, τοῦ «μόνου καινοῦ ὑπὸ τὸν ἥλιον», μέ τό ὁποῖο τελεσιουργεῖται ἡ σωτηρία ὅλων μας.
Κι ἐμεῖς, σήμερα Χριστούγεννα, καλούμαστε αὐτό ἀκριβῶς τό Μυστήριο νά ὁμολογήσουμε μέ ὅλη μας τήν καρδιά, νά τό προσκυνήσουμε καί νά τό δοξάσουμε. Μπορεῖ νά μήν τό καταλαβαίνουμε στήν πληρότητά του. Δέν πρόκειται ποτέ νά τό συλλάβουμε σέ ὅλο του τό βάθος καί τό πλᾶτος. Κατά τήν πνευματική μας ἡλικία καί τήν ἀπόφαση νά ἀγωνιστοῦμε πνευματικά τό βιώνουμε περισσότερο ἤ λιγότερο. Κι ὅσο κανείς προοδεύει στήν πνευματική ζωή, τόσο μπορεῖ καί περισσότερο ἐμβαθύνει καί βλέπει καθαρότερα, ὄχι γιά νά γνωρίσει, ἀλλά γιά νά δοξάσει τόν Ἅγιο Θεό γιά τό πανυπερτέλειο σχέδιό Του «ὑπὲρ τῆς τοῦ κόσμου ζωῆς καὶ σωτηρίας». Μέ τήν ἄσκηση, μέ τήν προσευχή, μέ τήν ταπείνωση, μέ τή ζωή μας μέσα στήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, συνεργοῦμε στή διάδοση αὐτοῦ τοῦ Μυστηρίου τῆς εὐσεβείας καί ἀνταποκρινόμαστε στά ὅσα ἔκανε ο Θεός γιά μᾶς. Κι ἔτσι νοηματοδοτοῦνται καί στή δική μας ζωή τά Χριστούγεννα, ὡς συμμετοχή στά γεγονότα τῆς Θείας Οἰκονομίας, ὡς κατάφαση στήν πρόσκληση τοῦ Ἁγίου Θεοῦ γιά τή σωτηρία μας, γιά μιά πιό οὐσιαστική σχέση μαζί Του, γιά τή διεκδίκηση τῆς αἰωνιότητας.
Καλά κι εὐλογημένα Χριστούγεννα.
Μέ πατρικές εὐχές.
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
†Ὁ Λαρίσης καί Τυρνάβου Ἱερώνυμος
